سدهاي زيرزميني راهكاري نوين جهت بهبود مديريت منابع آبي و مقابله با پديده بيابانزايي

محدودیت منابع آب سطحی سبب افزایش بحران كم آبی در مناطق خشك و نیمه خشك كره زمین شده است. از این رو سفره های آب زیرزمینی یكی از مهمترین و مطمئن ترین منابع آب برای تامین نیاز جوامع بشری در كشورهایی چون ایران محسوب می شوند. برداشت بیرویه و مدیریت غلط این منابع پنهان سبب بروز پدیده بیابان زایی در این مناطق می گردد از اینرو مدیریت پایدار آبهای زیرزمینی از اولویت خاصی برخوردار است. در این رابطه سدهای زیرزمینی از جمله تكنیك هایی است كه به كمك آن میتوان از طریق بهبود مدیریت منابع آبی موجود، بهره وری این منابع را افزایش داد. همچنین با استفاده از این تكنیك میتوان به هنگام خشكسالی با جمع آوری و استحصال آب هایی كه از دسترس خارج میشود به مقابله با بحران كم آبی پرداخته و میزان خطرپذیری را كاهش داد. در این مقاله با استفاده از روش تحلیلی توصیفی و بررسی مقالات پژوهشی مشابه در ایران و جهان به بیان لزوم توجه به كیفیت و كمیت منابع آب زیرزمینی كشور و بررسی پتانسیل و اهمیت احداث سدهای زیرزمینی در ایران پرداخته شده است. نتایج كار حاكی از آن است كه سدهای زیرزمینی با توجه به هزینه پایین احداث نسبت به سدهای سطحی، روش ساخت آسان، امكان ذخیره آب بهداشتی و كنترل كیفیت آب از لحاظ شوری قبل از پمپاژ و مزایای بسیاری كه نسبت به سدهای سطحی دارد برای مناطقی خشك و نیمه خشكی چون ایران میتواند یك روش مقرون به صرفه و ساده برای مدیریت پایدار آب های زیرزمینی باشند.