نقش تروج كشاورزي در زنجيره ارزش پرورش طيور: مطالعه موردي در استان قم

يك تغييري در ديدگاهها و سياستهاي توسعه كشاورزي از رهياف تهاي صرفاً توليد مدار به سمت رهياف تهاي نظاممند با در نظر گرفتن كليه فرايند زنجيره ارزش غذا با تاكيد بر مراحل قبل از توليد، حين توليد و پس از توليد و با توجه به تقاضاي بازار روبه افزايش است. اين رويكرد، حيطه جديدي را براي ترويج كشاورزي ايجاد نموده است تا كنشگران زنجيره ي ارزش را در جهت بازيگري هرچه بهتر در آن و همسويي و انطباق هرچه بيشتر با تغييرات و نيازها توانمند سازد. اين مطالعه با هدف بررسي ديدگا ههاي كنشگران مختلف دخيل در زنجير هي ارزش واحدهاي پرورش طيور، در مورد چال شهاي موجود و نيازهاي اطلاعاتي آن ها، همچنين تحليل نقش ترويج براي حل اين چالش ها انجام شده است. اين پژوهش با بكارگيري يك روش شناسي مطالعه موردي، چهار گروه كنشگر مختلف را از طريق فنون مصاحبه نيمه ساختاريافته و گرو ههاي متمركز مورد بررسي قرار داده است. كارشناسان شركت پشتيباني امور دام مه مترين مولفه هاي تاثيرگذار در توليد را شرايط بازار و سياس ت كشور ذكر نمودند، همچنين معتقد بودند كه بيماري ها، گراني نهاده ها، شرايط اقتصادي كشور و شرايط بارندگي در خارج شدن بعضي مرغداران از زنجيره توليد تاثير داشته اند. از نظر توليدكنندگان بالا بودن قيمت نهاده ها، بيماري ها، نوسانات قيمت محصولات و اتلاف انرژي از مشكلات اساسي آن ها بشمار مي روند. به دليل عدم امكان نگهداري يا فرآوري محصولات، قدرت چانه زني توليدكنندگان نيز پايين بوده و نتيجتاً آن ها را آسيب پذير نموده است. مديريت طيور جهاد، به تلفات و نداشتن قدرت نگهداري محصولات؛ و مديران كشتارگاه به بالا بودن قيمت نهاده ها و بيماري ها به عنوان مشكل توليدكننده مي نگريستند. ترويج مي تواند به مرغداران كمك كند بهره وري انرژي و توليد را بالا ببرند از طرفي با تشكيل تشكل هاي خودجوش و اجتماع محور، قدرت چانه زني آن ها را براي تهيه نهاده و فروش محصولات بالا ببرد. واژه هاي كليدي: