كاليبراسيون رابطه ديكن در برآورد سيلاب حداكثر در زير حوضه هاي آبريز مارون- كوپال و زهره- هنديجان

جلگه خوزستان با دارا بودن حدود يك سوم كل آبهاي كشور، يكي از پر آب ترين مناطق كشور، شامل ٥ حوضه آبريز كارون، مارون- كوپال، دز، كرخه و زهره- هنديجان مي باشد. پتانسيل مناسب آبي منطقه موجب گرديده تا طرح هاي متعدد عمراني از جمله سدهاي مخزني و برق آبي فراواني مورد مطالعه قرار گيرد كه عموما در حوضه هاي فاقد آمار به اجرا در مي آيند. در حوضه هاي فاقد آمار براي محاسبه دبي اوج سيلاب به ناچار از روشهاي تجربي استفاده مي شود. در اين تحقيق ضمن مروري بر روابط تجربي و كارهاي انجام شده در اين زمينه، بدليل كاربرد روش ديكن در خوزستان اقدام به واسنجي اين روش گرديد. براي اين كار پس از بررسيهاي لازم ١١ ايستگاه هيدرومتري انتخاب و آمار آنها بازسازي و تكميل گرديد. سپس با استفاده از رابطه همبستگي بين مساحت و سيلاب با دوره برگشتهاي ٥٠٠ سال معادله جديدي بر حسب مساحت و دوره برگشت بدست آمد كه براي محاسبه دبي حداكثر سيلاب درمنطقهموردمطالعهباسطحاعتماد ٩٩ % برايحوضههاي آبريز تا ١٠٠٠٠ كيلومتر مربع قابل استفاده ميباشد