ساخت مدل هاي پيش بيني جريان رودخانه و بهره برداري از مخزن با استفاده از سيستم استنباط فازي

حوضه زاینده رود در فلات مركزی ایران قرار گرفته است و جزو مناطق كم آب ایران به حساب می آید . رشد روزافزون جمعیت و توسعه بخشهای كشاورزی و صنعتی منطقه موجب افزایش قابل توجـه تقاضـای آبـی حوضـه مذكور شده است . به جهت محدود بودن منابع آبی استفاده بهینه از این منابع الزامی است . در این مقاله مـدلی مبتنی بر سیستم است نباط فازی برای بهره برداری مخزن سد زاینده رود توسعه داده شده است . مدل پایگاه قواعـد فازی بر مبنای قاعده كلی " اگر - آنگاه " است كه در آن " اگر " ، بردار متغیرهای مستقل فازی یا مقدمات شرط و " آنگاه " ، نتیجه شرط می باشد . مدل م زبور شامل دو قسمت است كه در قسمت اول، حجم جریان فصلی رودخانه بهوسیله یك سیستم استنباط فازی پیش بینی می شود . شاخصنوسانات جنوبی، بارش، برف و دبی، ورودیهای مدل و حجم آورد فصلی رودخانه خروجی آن می باشند . در قسمت دوم، قواعد بهره بـرداری از مخـزن سـاخته شـده است . حجم جریان های پیش بینی شده، حجم ذخیره مخزن در ابتـدای هـر مـاه و تقاضـای ماهانـه، بـه عنـوان مقدمات شرط، و میزان خروج از مخزن در هر ماه نتیجه شرط در نظر گرفته می شود . دادههای تاریخی به منظور آموزش و سپس ارزیابی قواعد به دو قسمت تقسیم گردید . در مرحله بعد نتایج حاصل از مدل اسـتنباط فـازی بـا نتایج روشهای سنت ی از قبیل سیاست بهره برداری استاندارد و رگرسیون خطی مقایسه می شود . در ایـن مرحلـه از شاخصهایی برای ارزیابی قواعد ساخته شده استفاده میشود كه نشان مـی دهنـد سیـستم اسـتنباط فـازی روش مناسبی برای ساخت قواعد بهرهبرداری از مخزن و استفاده آن در سیستمهای پیچیده مخازن میباشد .