بررسي اثرات طرح هاي عمراني بر روي درياچه اروميه

دریاچه ارومیه با حجمی معادل 32 میلیارد متر مكعب بزرگترین دریاچه داخلی ایران محسوب می شود و از مهمترین و با ارزش ترین اكوسیستم های آبی ایران به شمار می رود . مساحت این حوزه 51772 كیلومتر مربع است . دریاچه ارومیه در تراز آب 1275/8 كه متوسط تراز دوره آماری 38 ساله اخیر می باشد ) معادل 5320 كیلومتر مربع وسعت دارد و حدود 11 % از سطح كل حوزه آبخیز ارومیه را در بر می گیرد . منابع آب های سطحی ورودی به دریاچه از سه قسمت مج زا شامل رودخانه های دائمی، مسیل ها و اراضی بین آخرین ایستگاه های آب سنجی تا دریاچه و رودخانه های فصلی ناحیه شمال دریاچه تشكیل شده است .در حوزه آبخیز دریاچه ارومیه 17 رودخانه دائمی جریان دارند . بررسی مقدار جریان سطحی حوزه آبخیز ارومیه به دریاچه نشان می دهد ك ه بیشترین ورودی به دریاچه به میزان13526/7 میلیون مترمكعب در سال ابی 48-47 وكمترین جریان به دریاچه به مقدار 341/2میلیون متر مكعب در سال 80-79 بوده است. در حال حاضر چندین طرح احداث سد در این حوزه در دست احداث و مطالعه می باشد. با اجرای این سدها ، توان تنظیم آب به دریاچه ارومیه از رودخانه های مختلف معادل2694/7 میلیون متر مكعب خواهد رسید. این در حالی است كه در دوره آماری 39 ساله اخیر حجم آب ورودی به دریاچه از منابع آب 4578 میلیون متر مكعب در سال بوده است . كاهش این حجم آب از جریان سطحی / سطحی بطور متوسط معادل 7 ورودی به دریاچه (معادل 1884 میلیون متر مكعب در سال ) موجب افت قابل ملاحظه تراز، حجم، سطح دریاچه و در نتیجه افزایش قابل ملاحظه شوری دریاچه شده و شرایط زیست آرتمیا به عنوان مهم ترین شاخص اكولوژیكی دریاچه با مخاطره مواجه خواهد شد