معرفي مدل انتخاب پروژه هاي عمراني با استفاده از رويكرد تصميم گيري چند معياره و برنامه ريزي آرماني

الويت بندي و انتخاب پروژه جهت پروژه هاي عمراني، در واقع به معني الويت بندي تعدادي پروژه و تخصيص منابع سازمان فقط در بين آن پروژه ها مي باشد تا بواسطه اين انتخاب و تخصيص، سود سازمان حداكثر گردد. در انتخاب بهترين تركيب پروژه براي سازمان عوامل مختلفي دخيل هستند كه مي توان به ريسك پروژه، اهداف شركت، در دسترس بودن منابع و ... اشاره نمود. بطور كلي مي توان گفت انتخاب پروژه براي پروژه هاي ساخت از جمله مسائل تصميم گيري چند معياره مي باشد. در اين مقاله محقق يك متدولوژي را معرفي مي كند كه رابطه ميان معيارها و گزينه ها را با استفاده از فرآيند تحليل شبكه اي و برنامه ريزي آرماني در نظر مي گيرد. براي رسيدن به يك رويكرد سيستماتيك جهت در نظر گرفتن الويتها و نسبتها در معيارهاي چندگانه، پيشنهاد مي شود كه فرآيند تحليل شبكه اي قبل از برنامه ريزي آرماني بكار رود. در نهايت در انتخاب پروژه ، بايد وابستگي دروني ميان معيارها و گزينه ها را در نظر گرفت و اين امر بدليل لحاظ كردن روابطي است كه در دنياي واقعي وجود دارد. با بكارگيري اين مدل معرفي شده مي توان مسائلي كه داراي معيارهاي چندگانه، وابستگي دروني ميان معيارها و گزينه ها و امكان سنجي منابع هستند را حل كرد.