بررسي تاريخي مفهوم پارك و تاثير آن بر حيات باغ ايراني

این نوشتار باهدف بررسی چگونه راه یافتن پارك در ساختار شهرهای ایران و نسبت آن با باغ ایرانی، كه مفهومی شناخته شده است و قدمتی به درازای تاریخ تمدن ایرانی دارد، انجام گرفته است. امروزه از باغ ایرانی كه گواهی بر نگاه منظرین ایرانیان در طول تاریخ است، به عنوان عنصری موزه ای یاد می شود كه كمتر برای انطباق آن با نیازهای دوران معاصر تلاش شده است. آیا ورود عنصری غربی با نام پارك بر این روند مؤثر بوده است؟ اصولاً پارك سازی چه زمانی و چگونه وارد فرهنگ ایرانی شد؟ آیا مفهوم و كاركرد پارك به عنوان جایگزینی برای باغ ایرانی درنظر گرفته شد؟ این پژوهشی با كمك دودمان شناسی واژگان باغ و پارك، بررسی اسناد و مقالات و به كمك روش تحقیقی تاریخی- توصیفی به دنبال یافتن پاسخ برای این پرسش ها است. بررسی حاضر نشان می دهد كه از عصر قاجار و در پی مراودات پادشاهان ایرانی با غرب، مفهوم فضای سبز و باغ سازی در ایران دستخوش تغییر شد؛ كه این روند منجر به شكل گیری الگویی التقاطی برای باغ سازی از دوران قاجار و استفاده از واژه پارك نه در معنا و كالبد باغ ایرانی، نه در معنا s كالبد پارك امروزی، شد. ضرورت این پژوهش ܠܟ طراحی فضاهای سبز به عنوان فضاهایی متعالی، برگرفته معنا و مفهوم باغ ایرانی و متناسب با نیازهای جامعه معاصر پدیدار می شود.