طراحي فضاي آموزشي و نقش آن در ارتقاء خلاقيت

در دهه های اخیر ، با پیشرفت تكنولوژی و بهبود بهداشت روند افزایش جمعیت رشد افزاینده ای را داشته در نتیجه جوامع با خواسته ها ، نیازهای و كمبودهای متعددی روبرو شده اند . یكی از این نیازها، نیاز آموزش صحیح و كارآمد كودكان می باشد چراكه زندگی ماشینی كودكان را از كوچه ها و خیابانها به درون خانه ها و جلوی رسانه ها كشانده و كودك را از تجربه و كنكاش باز داشته است و ذهن جستجو گر آنها تنها محصور دادهای رسانه ها گشته و قدرت پردازش و خیال پردازی آزاد را از آنان صلب می كند. اما محیط آموزشی كه بتواند كودكان را در خود جای داده و اجازه تعامل با دوستان و امكان تجربه مسائل را بدانها بدهد و بر ذهن و خلاقیت آنها موثر واقع شود چه فاكتورها و خصوصیاتی را دارا است؟ در واقع این تحقیق سعی به بیان ویژگی های محیطی موثر بر عوامل تسریع كنند و پرورش دهنده خلاقیت در كودكان 3 تا 6 ساله را دارد چراكه دوران كودكی مهمترین زمان در پرورش خلاقیت است. حال علم و هنر معماری را در كنار راهبردهای روانشناسی رشد كودكان و فاكتورهای آموزشی نوین ،قرار می دهیم تا به طرح اصولی معمارانه برای خلق فضای آموزشی در راستای ارتقاء انگیزش و خلاقیت دست یابیم.