تاثير علوم رفتاري در طراحي براي كودكان با تأكيد بر ايجاد خلاقيت

توجه به موضوع تاثیرپذیری انسان از محیط پیرامون سابقه ای طولانی دارد و از دیرباز مورد توجه بوده است. بنابراین در سال های اخیر با توجه به رشد روزافزون جمعیت كودكان در ایران، توجه ویژه ای به طراحی فضاهای آموزشی ویژه كودكان شده است. از آنجا كه اكثر این فضاها فاقد شرایط لازم برای كودكان می باشند و تنها با تغییر عملكرد در ساختمان قبلی به وجود آمده اند، تاثیر نامطلوبی بر روند رشد و ایجاد خلاقیت كودكان می گذارند، كه از پیشرفت ذهنی و كسب عوامل خلاقیت ساز در آن ها می كاهند. چرا كه محیط فیزیكی به سبب ساختار خود می تواند تعاملات و در پی آن فرآیند یادگیری را تقویت و یا تضعیف نماید. از آنجا كه تعاملات مداوم انسانها با یكدیگر و با منابع محیطی و الگوی یادگیرنده محوری ، جوهره نظام های آموزشی جهان امروز و فردا را شكل می بخشد، این اعتقاد وجود دارد كه رویكردهای جدید، نیازمند حركت، كار گروهی و پویایی دانش آموزان است از این رو تعریف نیازها و چگونگی سازماندهی بستری كه چنین نحوه ی یادگیری، در آن قابلیت ظهور داشته باشد، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف از تحقیق حاضر به دست آوردن ویژگی هایی است كه در كودكان قبل از مقطع دبستان (3 تا 6 سال) بر ذهن و رفتار و هم چنین ارتقا خلاقیت آن ها موثر است. در این تحقیق، از مطالعه كتابخانه ای و تلفیق نظریات مرتبط با موضوع استفاده شده است و در نهایت به اصولی از جمله: استفاده از عناصر طبیعی، انعطاف پذیری عملكردها، تحریك حس كنجكاوی كودك و مشاركت در بازی و كارهای گروهی اشاره شده است.