شبيه سازي اثر پارامترهاي موثر بر روي شكل و موقعيتزون اختلاط آبهاي شور و شيرين در سفره هاي ساحلي با استفاده از مدل MOCEDENSE

در اين تحقيق سعي شده است تا اثر پارامترهاي هيدروژئولوژيكي مختلف مثل ميزان تغذيه ساليانه به سفره ساحلي- موقعيت و ميزان بهره برداري از چاههاي پمپاژ- خصوصيات هيدروليكي سفره و وجود لايه هاي با هدايت هيدروليكي متفاوت بر روي موقعيت و شكل زون اختلاط آبهاي شور و شيرين بررسي گردد. به اين منظور از يك مدل جريان و انتقال آلاينده با قابليت شبيه سازي جريان تحت استفاده شده است. يك مقطع عمودي از سفره ساحلي و (MOCEDENSE) شرايط دانسيته متغير در جهت عمود بر ساحل براي شبيه سازي در نظر گرفته شده است. اين مقطع عمودي داراي عمق ١٠٠ متر بوده و تا فاصله ١٥٠٠ متري از ساحل ادامه دارد. موقيت هاي مختلفي از قرارگيري مرزهاي تغذيه – نقاط تخليه و لايه هاي با تراوايي متفاوت مورد بررسي قرار گرفته و ميزان حساسيت نتايج به داده هاي ورودي بررسي شده است. نتايج نشان ميدهد كه وجود زون هاي با تراوايي بالا در سفره باعث افزايش ضخامت زون اختلاط آبهاي شور و شيرين و لذا افزايش احتمال شوري چاههاي پمپاژ موجود در لنز آب شيرين ميگردد. اين پديده بخصوص در سفره هاي ساحلي كربناته جايي كه اختلاط آبهاي شور و شيرين با شيمي متفاوت باعث انحلال كربناته و افزايش تراوايي ميگردد از اهميت فوق العاده اي برخوردار است. نرخ بالاي تغذيه ساليانه به سفره ساحلي نه تنها باعث حركت زون اختلاط به سمت دريا ميگردد بلكه ضخامت اين لنز را نيز كاهش ميدهد. ميزان حساسيت عمق و ضخامت زون اختلاط نسبت به وجود چاههاي پمپاژ و زون با تراوايي بالا در بخشهاي نزديك به ساحل بسيار بيشتر از بخشهاي دورتر مي باشد