معماري، اقليم، انرژي و توسعه پايدار

امروزه با توجه به ایجاد آلودگیهای زیست محیطی، محدودیت منابع فسیلی، بحران انرژی و مصرف 30 تا 35 درصد انرژی (در دنیا) توسط بخش ساختمان، توجه به اصول و روشهای عملی و اجرایی كارآمد در بخش ساختمان، به منظور صرفه جویی در مصرف انرژی اهمیت فراوان دارد. براین اساس، طراحی پایدار درجهت ایجاد یك ((معماری با رویكرد پایدار)) مهمترین نقطه مشترك مورد بحث در علم اقلیم شناسی ومعماری می باشد . طراحی اقلیمی یا زیست اقلیمی ساختمان،دارای اصول علمی وكاربردی است كه توجه به این اصول در طراحی ساختمانها، می تواند علاوه بر ایجاد فضاهای مطلوب به لحاظ آسایش انسان، موجب صرفه جویی در مصرف انرژی نیزگردد. معماری پایدار یكی از گرایشها و رویكردهای نوین معماری است كه برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار می باشد. درپی سازگاری و هماهنگی با محیط زیست،یكی از نیازهای اساسی بشر، حفظ منابع انرژی و محیط زیست، صرفه جویی در منابع پایان پذیر فسیلی، نیاز به بهره مندی از انرژی های تجدید پذیر و پاك مانند انرژی خورشیدی و استفاده حداكثر از تهویه طبیعی به منظور سرمایش، روز به روز بیشتر احساس میشود.كاهش مصرف انرژی های فسیلی و هم زیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی مبدل به یكی از مهمترین تدابیر درمعماری و شهرسازی شده و معماران و شهرسازان را ملزم به رعایت اصول و قواعدی می كند. همچنین با رعایت الگوها و تكنیك های كاهش مصرف انرژی در بناهای مسكونی ضمن كاهش هزینه ها و رسیدن به اهدف زیست محیطی، میتوان در راستای آگاه سازی جامعه نسبت به اهمیت مسئله كاهش مصرف سوختهای فسیلی و استفاده از انرژی های پاك قدم برداشت تا ضمن حفظ سرمایه های ملی، از آلودگی های زیست محیطی نیز تا حد امكان جلوگیری نمود . در بحث توسعه پایدار و به تبع آن معماری پایدار اینكه هر ساختمان باید با بستر و محیط طبیعی پیرامون خود تعامل داشته باشد به امری بدیهی مبدل شده است . قسمت بحث برانگیز و مورد توجه این امر چگونگی برقراری تعامل و نوع تدابیر در نظر گرفته شده می باشد . این درست همان مطلبی است كه سال ها پیش ساكنان این مرز وبوم با مهارتی ویژه از آن بهره جسته اند و با اجرای قواعد و فنون خاص در زمینه استفاده بهینه از انرژی ها و منابع طبیعی به خصوص خورشید و باد و هماهنگی با اقلیم از آن استفاده كرده اند و امروزه با سهل انگاری به ورطه فراموشی و نابودی كشانده شده است . این تدابیر نه تنها در زمینه های زیست محیطی بلكه در ابعاد دیگر پایداری چون ابعاد اجتمای و اقتصادی مشهود است . بنابراین سعی می شود با مطالعه در مورد ویژگی های معماری سنتی از نظر پایداری و با توجه به نكات مثبت و قابل تطبیق شیوه زندگی امروزی و با بهره گیری از مزایای تكنولوژی در طراحی، فرصتی فراهم شود كه در ادامه روند مذكور و در تطبیق و تركیب آن با شرایط زمانی حال در راستای توسعه پایدار گامهای بیشتری برداشته شود و راهكارهای فراموش شده در طراحی محیط مسكونی پایدار شناسایی شده و با به روز نمودن آنها با توجه به تكنولوژی های موجود از آنها در طراحی ساختمان هایی پایدار استفاده نمود.