مدلسازي و بررسي چگونگي انتشار TDS در آب زيرزميني توسط مدل MT3D مطالعه موردي : آبخوان لردگان

ایران از نظر تقسیمات اقلیمی و براساس طبقه بندی كوپن جزء اقلیم استپهای خشك و بیابانی بوده و از دیرباز تاكنون یكی از مهمترین مسائل كشور، آب و چگونگی دسترسی بدان می باشد. در ایران بطور تقریب سالانه حجمی معادل هفتاد میلیارد مترمكعب آب جهت مصارف مختلف از منابع آب زیرزمینی استحصال میگردد كه معادل دو سوم كل آب مصرفی كشور می باشد. این خود نقش مهم منابع آب زیرزمینی را در تأمین نیازهای آبی كشور روشن میكند. منابع آب زیرزمینی در زیر سطح زمین و دور از دید مستقیم قرار دارند، بنابراین شناخت كامل مشخصات آنها، نیاز به زمان طولانی و انجام بررسی های اكتشافی متعددی دارد كه بسیار وقت گیر و پرهزینه می باشد. مدلهای آب زیرزمینی ابزارهای مناسبی جهت پایش مستمر كمی- كیفی آبخوان هستند.مدلهای آب زیرزمینی ابزارهای مناسبی هستند كه میتوانند در بررسی و پیش بینی تاثیر شرایط طبیعی و مصنوعی روی آب خوانها و پایش مستمر كمی - كیفی آبخوان، از آنها بهره گیری نمود. یكی از مهمترین پارامترهایی كه در بحث كیفیت آب حائز اهمیت است، میزان TDS آب های زیرزمینی می باشد. مدل كمی و كیفی آب خوان دشت لردگان توسط مدل های MODFLOW و MT3D تهیه گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد كه براساس مدل واسنجی شده كیفی آبخوان، مقدار مجموع باقیمانده خشك (TDS) از حاشیه ارتفاعات شمالی دشت به سمت نواحی غرب افزایش مییابد و از حدود 325 میكرومهوس بر سانتیمتر در نواحی شرقی و جنوبی به بیش از 500 میكرومهوس بر سانتیمتر بسمت مقاطع خروجی (در غرب آبخوان) میرسد. روند تغییرات TDS نشان میدهد كه جریانات تغذیه كننده ورودی از حواشی شرقی و جنوبی دشت دارای كیفیت مناسبی میباشد. در مجموع، منابع آبهای زیرزمینی این ناحیه در حد آبهای شیرین قابل تقسیم بندی است.تغییرات درازمدت مقدار TDS منابع آب انتخابی این ناحیه محسوس نبوده و ناشی از تاثیر پذیری كیفیت منابع آبهای زیرزمینی از مقدار بارش و میزان برداشت از آبخوان در طی ماه های مختلف سال نسبت داد.