ارتقاء سرزندگي در معماري فضاهاي آموزشي و هنري كودكان با تحليل عوامل ادراكي موثر در محيط

امروزه اكثر فضاهای آموزشی و هنری مختص كودكان در كشور فاقد سرزندگی لازم می باشند. در حالی كه اهمیت نشاط و سرزندگی كودكان در رشد و خلاقیت آنها و ساختن آینده روشن بر كسی پوشیده نیست. هدف اصلی این تحقیق، بررسی معیارهای تاثیرگذار در ارتقاء سرزندگی فضاهای آموزشی و هنری مختص كودكان از طریق ساماندهی منظر است. منظر دربرگیرنده اطلاعات فراوانی است كه میتوان آنها را به دو دسته عناصر كالبدی و عوامل ادراكی تقسیم كرد. حضور كودكان و نحوه فعالیت و عملكرد آنها در فضا از عوامل ادراكی می باشند. از طرف دیگر شرط لازم برای سرزندگی، تنوع كالبدی مناسب در منظر است كه می تواند بستر مناسبی را برای حضور افراد مهیا كند. تحقیق حاضر از طریق توزیع پرسشنامه و تجزیه و تحلیل نتایج آنها انجام شده است. میزان سرزندگی فضاهای آموزشی و هنری مختص كودكان در مناطق مورد مطالعه ضعیف ارزیابی شد. از طرف دیگر میزان تاثیر عوامل سازنده منظر عینی و ذهنی در سرزندگی محیط بررسی شده و نتایج نشان دادند كه منظر ذهنی در ارتقاء سرزندگی فضاهای آموزشی و هنری نقش موثرتری نسبت به منظر عینی دارد.