پژوهشي اجمالي بر نقش زن خانواده در روند تصميم گيري براي مسافرت در بين 218 خانواده تبريزي

پژوهش حاضر طی مصاحبه كنترل شده با 218خانوار792 نفرساكن شهرتبریز 80خانواده ازمحله های شرقی 67 خانوار ازمناطق مركزی و 71خانواده ازغرب و بامبنا قراردادن اخرین مسافرتشان درپی بررسی و جستجوی نقش اعضا خانواده و بویژه زنان و فرزندان درروندتصمیم گیری برای مسافرت است برای این منظور ازدانشجویان رشته خدمات گردشگری دانشگاه علمی كاربردی صنایع دستی خواسته شد كه مصاحبه ای با خانواده های اقوام و آشنایان ساكن درمناطق مختلف تبریز خود به عمل آورده با طرح سوالات مشخص درباره اخرین مسافرتشان بویژه نسبت به اینكه پیشنهاد دهنده و تصمیم گیرنده مسافرت كدام یك ازاعضا خانواده بوده تحقیق بعمل آورند مطابق نتایج مورد بررسی 37درصد پیشنهاددهندگان برای مسافرت را زنان تبریزی به خود اختصاص دادند 11درصد فرزندان و سهم مردان 36درصد بود دراین میان حدود 16 درصد تصمیم گیری ها نیز بصورت گروهی و مشتركا صورت گرفته شده است براساس نتایج حاصله درمقایسه بین زنان و مردان پیشنهاد دهنده سفر سطح معناداری كوچكتر از0/05 بود و بنابراین چنین نتیجه گیری شد كه بین پیشنهاددهندگی برای مقصد مسافرت و جنسیت رابطه وجود دارد بعبارت دیگر براساس آماره كادو جهت مقایسه فراوانی پیشنهاددهنده سفر و جنسیت افراد زنان بیشتر ازمردان درانتخاب نوع ومكان واحدمسكونی نقش داشتند این نتایج را میتوان با نتایج تحقیقات DEEROP(2005) ، SMITH1979 و دیگران درجوامع آمریكا اروپا و دیگر جوامع مورد مقایسه و بررسی قرارداد بااینكه نتایج بدست امده ازنظر آماری معنادار است اما نظر به اینكه این آما ردرمحدوده یك شهر بوده احتمالا اگردرشهرها مناطق دیگر نیز صورت پذیرد میتواند به نتایج متفاوت هم تكمیل كننده تحقیق موردنظر منجر گردد