بررسي تحليل هاي ديناميكي استاندارد 2800 و مقايسه با روش قابليت اعتمادسازه ها در تعيين بيشينه جابجايي نسبي

تحلیل قابلیت اعتماد سازه ها از شاخه های جدید علوم در مهندسی عمران می باشد كه درآن مستقیما پارامترهایی كه درمقادیر خود تعیینی نیستند بصورت قالبهای احتمالی نشان داده میشوند ازانجا كه درطراحی سیستم های سازه ای ایمنی ازمطلوب های عمده محسوب میگردد بنابراین شناخت صحیح پدیده هایی كه به نحوی روی سازه عمل مینماید برای مثال بارگذاریهاازانواع مختلف و نیز جنبه هایی ازسازه ها كه درمقابل این پدیده هامشخصه مقاومتی دارند مانند تنش تسلیم فولاد و یا مقاومت حداكثر بتن ازاهمیت حیاتی برخوردار می باشند ازانجا كه پدیده ها و جنبه ها به ذات احتمالی می باشند دریك ارزیابی دقیق ازكمیت ایمنی سازه بایستی این صفت مهم لحاظ گردد به عبارتی دیگر تحلیل قابلیت سازه تلاشی است دراین راستا كه با مدل نمودن عمل كننده های مختلف روی سازه و نیز پارامترهای مقاومتی درشكل بالذاته خود و لحاظ همبستگی های احتمالی كه میان متغیرهای گوناگون دخیل درانالیز میتواند وجود داشته باشد ارزیابی منطقی تری ازمقدار و كیفیت ایمنی درسازه ارایه نماید یكی ازمسائل مهم درطراحی لرزه ای سازه ها تخمین قابل اطمینان ازمقدار بیشینه تغییر شكل های سازه درهنگام وقوع زلزله می باشد دراین مقاله مقایسه ای بین نتایج حاصل ازتحلیل دینامیكی خطی و غیرخطی با مقدار تغییر مكان پیشنهادی درایین نامه انجام شده است