آموزش نقاشي به كودكان بر اساس نظريات جان ديويي درباره تجربه زيبايي شناختي

هدف از مقاله پیش رو تجزیه و تحلیل آرای جان دیویی –اندیشمند معاصر امریكایی- در حوزه تجربه زیبایی شناختی و ایجاد طرح هایی برای آموزش نقاشی به كودكان بر اساس این نظریه است. سوال هایی كه به دنبال پاسخ آن هستیم آن است كه تجربه زیبایی شناسی از منظر دیویی چیست و چه ویژگی هایی دارد؟ و برای رسیدن به این تجربه در آموزش نقاشی به كودكان چه راه هایی موجود است؟ به نظر می رسد نقاشی كردن به عنوان ابزار و همینطور نتیجه ی تعامل و فعل و انفعال كودك و محیط پیرامونش می تواند راهی به سوی تجربه زیبایی شناختی و افزایش فهم پذیری از این جهان و در نهایت رشد و كمال آن ها باشد. آموزش نقاشی با این اهداف باید ویژگی هایی از جمله وحدت و فردیت، تعامل فعالانه و پر شور با محیط پیرامون، بهره گیری از تجربیات روزمره، حواس، تخیل و ذهنیت و همینطور بازی و به صورت كلی تلفیق فكر، احساس و عمل را داشته باشد. از آن جا كه بهره گیری از مباحث فلسفی و روان شناسی در رابطه با نقاشی كودكان رواج دارد اما بیشتر از همه جهت تحلیل نقاشی این گروه سنی بهره گرفته می شود، ایجاد طرح درس هایی خلاقانه و مبتنی بر اصول ضروری به نطر می رسد. این مقاله با روش تجزیه و تحلیل محتوا به تعریف و استخراج مؤلفه های تجربه زیبایی شناختی از منظر دیویی پرداخته و برای آموزش نقاشی به كودكان بر اساس آن ها پیشنهادهایی ارائه داده است.