مقايسه ارزيابي كيفي تناسب اراضي براي آبياري سطحي و قطره اي در دشت ايذه استان خوزستان

هدف از این مطالعه شناسایی تناسب اراضی برای آبیاری سطحی و تحت فشار (قطره ای) اراضی دشت ایده به روش پارامتریك و ترسیم نقشه ها با استفاده از نرم افزار ArcGIS می باشد. خصوصیات مختلف مؤثر بر تناسب خاكها جهت آبیاری سطحی و قطره ای شامل: شیب، زهكشی، هدایت الكتریكی محلول خاك، مقدار آهك، بافت و عمق خاك است. نتایج نشان دادند كه 17/54 درصد از كل واحدهای اراضی برای آبیاری سطحی بسیار مناسب (SI)، 52/98 درصد نسبتاً مناسب (S2)، 15/84 درصد دارای تناسب كم (S3)، ا 7/92 درصد در حال حاضر نامناسب (N1) هستند. همچنین نتایج نشان دادند كه برای آبیاری تحت فشار، 23/13 درصد از واحدهای ارضای بسیار منانسب (S1)، ا 57/47 درصد نسبتاً مناسب (S2)، ا 13/68 درصد دارای تناسب كم م(S3) هستند و 1/5 درصد از واحدهای اراضی برای دو نوع آبیاری نامناسب دائم می باشند. در بررسی كلی، اراضی با عمق كمتمر دارای درجه بندی بالاتری جهت آبیاری قطره ای می باشند. میزان آهك خاك سبب ایجاد تناسب كمتری برای آبیاری قطره ای شده و بررسی كلاس بافت خاك در دو نوع آبیاری در منطقه نشان می دهد كه اثر مشابهی بر تناسب اراضی جهت آبیاری سطحی و قطره ای دارد. از نظر شیب نیز در ارضای با شیب های بیشتر اراضی تناسب بیشتری برای آبیاری قطره ای و در اراضی با كلاس زهكشی پایین تر بسته به بافت خاك تناسب بیشتری برای آبیاری قطره ای دارند.