آرام سازي ترافيك ، گامي در جهت پياده مداري و زيست پذير كردن خيابان ها

فضاهای شهری، به مفهوم صحنه ای است كه فعالیتهای عمومی زندگی شهری در آنها به وقوع می پیوندد .خیابانهای یك شهر بستر فعالیتهای انسانی هستند .این فضاهای پویا در مقابل فضای ثابت و بی حركت، محل كار و سكونت به عنوان فضایی می باشند كه تحرك و جنب و جوش در آنها بسیاراست و بستر تعاملات اجتماعی در آنها فراهم می باشد. همچنین امروزه استفاده از وسایل حمل و نقل )خصوصی و عمومی( در فضاهای شهری با رفت و آمد مردم عجین شده و آن را در برخی موارد به معضلی اجتناب ناپذیر مبدل ساخته و اختلالاتی را در فضا های شهری به وجود آورده است. از این رو كارشناسان ترافیك و برنامه ریزان شهری در صدد رفع این مشكل برآمدند و از پدیده آرامسازی ترافیك به عنوان یك اصل مدیریت ترافیك با هدف كاهش آثار زیانبار ترافیك موتوری و ارتقاء كیفیت محیط زیست در خیابانها و محله های شهری بهره جستند و راهكار های متعددی را در این زمینه ارائه نمودند كه یكی از دیدگاه های مطرح در این خصوص خیابان های زندگی یا زیست پذیر می باشد كه به بیان ساده می توان خیابان های زندگی را دیدگاهی در طراحی دانست كه به وسیله راهكارهای مختلف سعی در تغییر نحوه ی عمل خیابان ها و كاهش تسلط وسایل نقلیه موتوری از طریق كاهش سرعت آنها و تشویق آنان به رفتاری كه نشان گر پذیرش اولویت پیاده باشد، دانست. در مقاله حاضر به بیان ویژگی های خیابان های زندگی كه شامل پهنه امن خانگی، فضاهای مشترك و وونرف می باشد خواهیم پرداخت و راهكار هایی در این خصوص ارائه خواهیم كرد.