سرمايه ي اجتماعي ، حلقه مفقوده در تبيين هراس اجتماعي و احساس شادي (مطالعه موردي نابينايان مدرسه استثنايي مرداني آذر تبريز)

هراس اجتماعی و احساس شادی از مهمترین مولفه های سلامت روانی می باشند. تحقیقات متعدد نشان داده است كه سرمایه ی اجتماعی نقش غیر قابل انكاری در از بین بردن هراس اجتماعی و تقویت احساس شادی در میان گروههای مختلف جامعه بر عهده دارد. یكی از این گروهها، نابینایان می باشند كه احتمال می رود در برخورد با موقعیتهای اجتماعی دچار هراس و دستپاچگی شده و در مسیر زندگی خود با توجه به وضعیت جسمی شان، احساس شادی نكنند. در همین راستا در مقاله ی حاضر تلاش شده است به دو سوال عمده، شناسایی میزان سرمایه ی اجتماعی، هراس اجتماعی و احساس شادی در میان دانش آموزان نابینای مورد بررسی و همچنین نقش سرمایه ی اجتماعی در تبیین هراس اجتماعی و احساس شادی با استفاده از نظریه های صاحب نظرانی مانند ایزوركان، بوردیو، كلمن، ریچاردز، كاواچی و ... پاسخ داده شود. اطلاعات مورد نیاز تحقیق با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته از دانش آموزان نابینای مدرسه استثنایی مردانی آذر به صورت تمام شماری گردآوری شده است. یافته های تحقیق نشان داد، رابطه ی معنادار و معكوسی بین هراس اجتماعی و سرمایه ی اجتماعی وجود دارد و تقویت سرمایه ی اجتماعی موجب كاهش هراس اجتماعی در بین نابینایان می شود. همچنین براساس یافته های تحقیق افزایش میزان سرمایه ی اجتماعی، موجب افزایش میزان احساس شادی در بین نابینایان و بالعكس می گردد. براساس نتایج حاصل از انجام تحلیل رگرسیونی، 26/0 از تغییرات متغیر هراس اجتماعی و 38/0 از تغییرات متغیر احساس شادی مربوط به تاثیر متغیر سرمایه ی اجتماعی می باشد.