بررسي برخي از خصوصيات زيست مهندسي گونه ارژن كوهيAmygdalus scoparia Spach در منطقه ننادگان اصفهان

امروزه تكنینك های زیست مهندسی در تثبیت دامنه ها و جلوگیری از فرسایش خاك مورد توجه بسیاری قرار گرفته اند. كسب آگاهی در خصوص ویژگی های زیست مهندسی گونه های بومی اطلاعات مفیدی را در اختیاران مدیران جنگل قرار خواهد داد تا در انتخاب مناسبترین گونه از نظر خصوصیات زیست مهندسی در حفظ سرمایه با ارزش خاك گام بردارند. در این تحقیق برخی از خصوصیات زیست مهندسی گونه ارژن نظیر تراكم، قطر، سطح مقطع ریشه ها و نسبت سطح ریشه نسبت به سطح خاك (RAR) مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد كه با افزایش عمق، تراكم و قطر ریشه ها افزایش یافته است (به ترتیب ۱/۶۷ و ۴/۲ میلی متر در عمق ۴۰-۵۰ سانتی- متر). همچنین نسبت سطح ریشه به سطح خاك در عمق ۳۰-۴۰ سانتی متر بیشتر از سایر اعماق بود. به طور كلی با توجه به شرایط خاصی منطقه از نظر پستی و بلندی نسبت سطح ریشه به سطح خاك در گونه ارژن كوهی تا عمق ۵۰ سانتی متری دارای تنوع زیادی بوده و در عمق های پایین نسبت به عمق های سطحی خاك بیشتر است