((عالم خيال)) منشا تصاوير تخيلي در متون عرفاني

یكی از عواملی كه برخی از فلاسفه و عرفا بدان معتقند ، عالم مثال یا خیال است. عالمی كه برای اولین بار شیخ اشراق 549- 587 ه. از آن به صورت نظریه ای مدورن، در حكمه الاشراق بحث كرد. موجودات این عالم را صور خیالی بی تشكیل می دهند كه از نظر وجودی، حد واسط روح محض و جسم صرف هستند. این صور خیالی غیر از تصاویر تخیلی مدنظر ادیا است، به اینمنظور این صور را با اصطلاح Imaginitrix از تصاویر تخیلی Imaginary فرق نهاده اند. در آثار برخی از عرفا نمود كه این صور خیالی را می توان به وضوح دید در واقع صور خیالی در نتیجه ارتباط نویسنده با عالم مثالف در پوشش شگردهای ادبی به منصه ظهور می رسند. از این روی در این مجال سعی شده است تا به ارتباط تصاویر تخیلی بروزیافته در متون عرفانی، با عالم مثال مورد اعتقاد برخی از فلاسفه پرداخته شود.