مدلسازي شوري آب رودخانه زاينده رود با استفاده از بررسي تغييرات زماني و مكاني

رشد روزافزون جمعیت و توسعه فعالیت های شهری، كشاورزی و صنعتی، منابع آب سطحی و زیر زمینی را از حیث كیفی در مخاطره قرار داده است. ایران به دلیل قرارگیری در ناحیه خشك و نیمه خشك، نیازمند مدیریت كمی و بویژه كیفی منابع آب می باشد. یكی از منابع عمده آب سطحی در مركز كشور، رودخانه زاینده رود بوده و این رودخانه به عنوان شاهرگ حیاتی مركز ایران شناخته می شود. افزایش شوری آب و عدم توجه كافی به مدیریت كیفی این رودخانه در سا لهای گذشته سبب شده كه كیفیت آب آن در پایی ندست، سلامت محیط زیست رودخانه و جوامع اطراف خود را به خطر اندازد. اولین قدم مناسب در حفظ كیفیت و سلامت آب زاینده رود، كسب آگاهی مستمر از تغییرات كیفی آب رودخانه در بعد زمانی و مكانی و مشخص نمودن منابع اصلی آلوده كننده آب رودخانه می باشد. هدف این تحقیق، بررسی تغییرات مكانی و زمانی شوری آب رودخانه زاینده رود می باشد.