تبيين ضرورتهاي احياء و ساماندهي بافت فرسوده سيرجان و ارائه راهبردهاي نوسازي با استفاده از روش SWOT

بافتهای قدیمی اكثر شهرها كه اغلب در برگیرنده گنجینه های گران بهایی از تاریخ هر شهر می باشند به مرور زمان و در اثر تحولات جدید، عملكرد گذشته خود را از دست داده و رفته رفته رو به اضمحلال رفته و امروزه نیز به عنوان بزرگترین معضل در شهرها مطرح هستند.این بافت ها از طیف گسترده ای از مشكلات كالبدی، عملكردی، ترافیكی و زیست محیطی رنج می برند كه نیازمند شناسایی دقیق، جامع و مداخله آگاهانه و برنامه ریزی شده به منظورساماندهی آن می باشد. بافت مركزی شهر سیرجان كانون و هسته اولیه شكل گیری شهرسیرجان بوده است و امروزه مركز اصلی فعالیتهای سیاسی، مذهبی، ارتباطی، اقتصادی و دركل گرانیگاه و نقطه تلاقی ساختار فضایی شهر است. در این میان، بافت فرسوده پیرامون بازار سیرجان از هویت و مركزیت خاصی برخودار است كه مورد توجه این مقاله می باشد.هدف اصلی در این تحقیق، احیاء بافت تاریخی با توجه به معیارهای بافت های سنتی باارزش است، كه بدین ترتیب بتوان شاهد كالبدی با هویت بومی در محدوده مورد نظر بود.این تحقیق از نوع كاربردی و حل مسئله است كه مبتنی بر داده های مكانی بوده و به شیوه توصیفی تحلیلی با بهره گیری از داده های میدانی (مشاهده مستقیم و مصاحبه) و كتابخانه ای (فیش برداری) و استفاده از روش تحلیلی SWOT انجام شده است. این مقاله با تدوین نقاط قوت و نقاط ضعف داخلی و فرصتها و تهدیدها بیرونی به ارائه استراتژیهای احیاء وتوسعه بافت فرسوده شهر سیرجان رسیده است.