اخلاق سياسي حاكمان در نهج البلاغه

به منظور درك آموزه هاي امیرالمؤمنین (ع) باید توجه شود كه مبناي اندیشه حضرت، وحی و آموزه هاي الهی بوده و معیار براي همه چیز و همه كس، حق است. حضرت حكومت را تا زمانی مشروع می داند كه در پی حق باشد. بنابراین جامعه بشریت همواره نیازمند بهره مندي از حكومت هاي الهی است تا با استفاده از روش و نگرش و رویكرد صحیح در مسیر پیشرفت دین و تكامل بشر بكوشد و به هدف والاي خلقت انسان و رضایت و خشنودي پروردگار عالم دست یابد. روش به صورت توصیفی می باشد و پس از تبیین واژه هاي اخلاق ، سیاست و اخلاق سیاسی هدف از سیاست در غرب و دراسلام بیان شده است و در ادامه به اهداف اصلی مدیریت اسلامی پرداخته شده است. همچنین مبانی فكري و اندیشه حضرت علی(ع) وسیره عملی ایشان در سیاست بیان گردیده است . قدرت تنبیه به عنوان اهرم نیرومند اجرایی در حكومت مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان نگرش امام علی(ع) و دشمنانش كه در واقع دو رویكرد متضاد در اخلاق و سیاست می باشد مقایسه شده است. در این مقاله اخلاق سیاسی حاكمان در نهج البلاغه با توجه به سیره و سخنان گهربار حضرت علی (ع) مورد بررسی قرار گرفته است.