تحليلي بر توزيع مكاني فضاي سبز شهر مهريز

این مقاله به تحلیل توزیع مكانی فضای سبز سطح شهر مهریز می پردازد. بدین منظور و در چارچوب روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و با استفاده از نرم افزار GIS ، سنجش درجه توزیع متعادل با استفاده از ضرایب آنتروپی و جینی؛ تعیین الگوی پراكنش فضای سبز از ضریب موران، نحوه تمركز آنها با تكیه بر ضریب Gعمومی و تكنیك های مربوط به خودهمبستگی فضایی بررسی شده است. بعلاوه، جهت تعیین نوع پراكندگی فضای سبز از روش تحلیل نزدیكترین همسایگی استفاده شده است. داده ها به روش كتابخانه ای و با مراجعه به منابع و سازمان های ذیربط گردآوری شد. نتایج نشان داد: مقداری نابرابری و ناهماهنگی در توزیع فضای سبز در سطح شهر مهریز وجود دارد و الگوی توزیع و تمركز آنها از نوع تصادفی به سمت پراكنده با تمركز بالا (نقطه داغ) است كه بیانگر این است كه فضاهای با دسترسی بالا در مجاور یكدیگر متمركز شده اند. در مجموع، نتایج تحقیق حاكی از نابرابری های اجتماعی و نبود عدالت در توزیع كاربری فضای سبز در سطح شهر مهریز است.