نورپردازي و نقش آن در سرزندگي فضاهاي شهري (نمونه موري : خيابان وليعصر تبريز)

یكی از مولفه های اصلی در طراحی فضاهای شهری، نشاط و سرزندگی است. ، چرا كه نبود سرزندگی در فضا به افزایش رفتارهای ناهنجار كمك می نماید. دستیابی به چنین خصیصه هایی مستلزم ارتقای كیفی و كمی فضاست كه با استفاده از راهكارهای طراحی چون نورپردازی صحیح در طول شبانه روز می توان آنها را ارتقا داد با این وجود نقش فضاهای شهری كه فرهنگ جامعه در بستر آن ارتقا می یابد ، در كشور ما روز به روز در حال افول است و سرزندگی و مردم پسندی شهر نادیده گرفته می شود.در شهرهای معاصر توجه صرف به جنبه ی كمی طراحی فضا و نگاه تك بعدی به آن ، سبب كاهش كیفیت بیشتر فضاهای عمومی شده است ، به طوری كه برخی از فضاهای عمومی از نبود سرزندگی و پویایی لازم رنج می برند و فقط مورد استفاده ی افراد خاص قرار می گیرند.این موضوع در بسیاری از موارد سبب می شود تا امنیت محیط دچار مخاطره شود. این مقاله با هدف پاسخگویی به اینكه چگونه می توان از طریق نورپردازی و روشنایی مناسب به سرزندگی محیط شهری دست یافت، به كمك روش تحلیل محتوای كیفی متون تخصصی ، به استخراج محورها و موضوعات مشترك طراحی شهری و نورپردازی در جهت نیل به سرزندگی محیط می پردازد. مطابق یافته های این مفاله ، پارادیم های خوانایی، امنیت اجتماعی،تعاملات اجتماعی و حس تعلق به مكان در محیط شهری به عنوان مهمترین وجوه تاثیرگذار بر سرزندگی شهری مطرح شده و تاثیر نورپردازی در جهت ارتقا این فاكتور ها و متعاقبا سرزندگی شهری بیان شده است.