نقش اختلاط كاربري بر حمل و نقل عمومي شهروندان نمونه موردي : منطقه گردشگري سپاد

توسعه مختلط كاربری های شهری رویكرد جدیدی در ارتباط فضایی كاربری ها است. از طرفی تلاش برای جستجوی شهر ایدهآل، شهری كه بتواند مزیت های فن آوری مدرن و روح زندگی روستایی را بر اساس ایدههای روشنگرایانه عدالت اجتماعی انعكاس دهد، مدت های مدیدی است كه موجب دل مشغولی برنامه ریزان شهری است. گسترش سریع شهرهای اكثر كشورهای جهان را با مشكلاتی متعدد روبرو ساخته است، بهطوری كه نه تنها سیاست های شهرسازی بلكه مسائل اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بسیاری از مناطق شهری، تحت تاثیر این پدیده ها قرار گرفته است و پراكندگی نا معقول كاربری های از یكدیگر و اثرات منفیگسترش پراكنده شهرها تاثیرات نامطلوبی را به زندگی شهروندان و ساكنان گذاشته است. در واقع حمل و نقل و كاربری های زمین شهری، سیستمی را شكل می دهد به گونه ای كه تصمیم در یكی بر دیگری اثر میگذارد و مدیریت در یكی می تواند در تحقق اهداف دیگری در كل سیستم موثر واقع شود، بنابراین لازم است به صورت یكپارچه نگریسته و مدیریت شود. در مقاله حاضر پی از نگاهی گذرا به فواید و مقیاس و تاریخچه تشكیل این نوع برنامهریزی، تاثیراتی كه این نوع برنامه ریزی فضایی بر حمل و نقل شهری و دسترسی شهروندان می گذارد و بررسی شده و نتایجی كه این نوع توسعه براین عوامل یاد شده می گذارد، هدف اصلی این پژوهش می باشد.