بررسي عوامل تاثيرگذار در همنشيني مجموعه مسكوني با عناصر تاريخي (نمونه موردي: چشمه خوراسگان اصفهان)

هدف غایی یك شهر ایجاد محیطی دلنشین و راحت و پرورنده به عنوان یك بستر زندگی عمومی است. فضای یك شهر حداكثر ارتباط را با مردم و زیستگاه پیرامونشان برقرارمی سازد و خود نیز به صورت یك فضای رابط در تعاملات اجتماعی میان شهروندان عمل می كند. تنها راه برقراری ارتباط درست میان شهر و شهروندان و میان شهروندان با یكدیگر به واسطه محیط شهری و ارائه امكانات مناسب شهری است . در فضای میان ساختمانها و بناها نیاز به عناصر مكملی در جهت سامان بخشیدن به زندگی شهری به چشم می خورد تا جریان حركت، سكون، تفریح و اضطراب تنظیم و روح مكانی به شهر بازگردانده شود . در شرایط رشد و توسعه پرشتاب جامعه، فضای شهرها دچار تحولاتی می شود كه گاها این تغییرات باعث كم رنگ شدن و از بین رفتن حضور نمادها و در نتیجه تعلق بین انسان ها و فضای كالبدی شان می شود . خانه ها و مجموعه های زیستی، بیان مادی شیوه زندگی می باشد؛ بدین معنی كه شیوه یا نوع زندگی، جوهره ی سمبولیك آنها را می سازد. علاوه بر آن، عوامل سازنده اجتماعی فرهنگی شیوه زندگی شامل مفاهیم فرهنگ، اخلاق، جهان بینی یا مفهوم هستی و - خصوصیت و شخصیت ملی است . در این پژوهش سعی بر آن شده كه با بهره گیری از تجربیات گذشته و همچنین انس با موقعیت جغرافیایی محله پاقلعه اصفهان و آزمون های طراحی در میان مكان هایی چون چشمه خوراسگان، انگورستان ملك و مسجد ملك، ملاحظات و راهكارهایی به تفكیك فرم و عملكرد ارائه شود كه در همنشینی مناسب بناهای معاصر و گذشته و به طبع آن آشتی انسان با تجربیات مفید گذشته را باعث شود. شیوه ای كه علی رغم بهره گیری از تكنولوژی جدید خود را در برابر تجربیات گذشته كه خود متولد آن است قرار ندهد: نتیجتا با بهره گیری از تجربیات گذشته، انسان را كمتر مورد آزمایش مجدد قرار دهد. با در نظر گرفتن عوامل محیطی، راهكارهای مورد نیاز طراحی در پاسخ به ملاحظات مورد نیاز طراح در رابطه با طراحی مسكن در همنشینی با عناصر تاریخی، به تفكیك فرم، عملكرد و آمیزش فرم و عملكرد ارائه شد.