امكان سنجي ازدياد برداشت به كمك مواد فعال كننده سطحي در مخازن كربناته شكافدار

تقاضا برای انرژی و مخازن جدید نفتی در سطح جهان در حالی در حال افزایش است كه تولید از مخازن تولید شده و تخلیه شده دشوار شده است. تولید از مخازن كربناته شكافدار به كمك سیلاب زنی با آب معمولی بخاطر ماهیت نفتدوستی ماتریكس آنها بهره اقتصادی ندارد. روش های ازدیاد برداشت شیمیایی همچون استفاده از مواد فعالكننده سطحی (كه منجر به تغییر ترشوندگی سنگ و كاهش كشش بین سطحی بین دو فاز می شود) برای كاهش مقدار نفت باقیمانده در ماتریكس كه منجر به افزایش تولید می شود، مورد نیاز است. این در حالی است كه افزایش بازدهی به مقدار تغییر ترشوندگی و كاهش كشش بین سطحی وابسته است. مكانیزم غالب در تولید از مخازن كربناته شكافدار آشام خودبخودی است، كه تلفیقی از نیروهای مویینگی، ثقلی و ویسكوز می باشد. هدف اصلی در این تحقیق شبیه سازی تغییر ترشوندگی در مقیاس آزمایشگاهی برای آشام خودبخودی ایستا در ظرف آشام به كمك شبیه ساز سیل زنی شیمیایی مخزن می باشد. مدل سازیهای بدون دقت برای تغییر ترشوندگی توسط نرم افزارهایی مثل Eclipse و CMG توجه ها را به سمت نرم افزار UTCHEM كه این قابلیت را دارد جلب كرده است. در این مقاله مشاهده خواهد شد كه توسط نرم افزار UTCHEM می توان تطبیق خوبی با نتایج فرآیندهای آشام خودبخودی با وجود تغییر ترشوندگی ناشی از سورفكتانت ها بدست آورد.