بررسي عوامل و راهكارهاي پيشگيري از فرسودگي شغلي نابينايان

فرسودگی شغلی با مضمون امروزی آن، عبارت از یك حالت خستگی مفرط می باشد كه از كار سخت، بدون انگیزه و بدون علاقه ناشی می¬شود. این موضع به عنوان یكی از دغدغه های اصلی نیروی انسانی و مدیریت منابع انسانی می باشد. اهمیت بررسی و كنكاش در این خصوص و اینكه چگونه میتوان زیان های ناشی از فرسودگی شغلی را از بین برد زمانی آشكار می شود كه موضع مورد بررسی قشر آسیب‌پذیر نابینایان باشد. ورود نابینایان به محیط كار موضوع بسیار با اهمیتی است كه اگر به آن توجه كافی نشود فرسودگی شغلی در بین آنها تقویت می شود. لذا این مقاله با هدف آشنایی نابینایان و كم بینایان با محیط كار و شرایط حاكم بر آن و جلوگیری و یا كاهش آسیب های ناشی از آن بویژه فرسودگی شغلی می باشد. می¬باشد. مهمترین عوامل فرسودگی شغلی نابینایان در سه دسته جسمانی( خستگی، اختلال در خواب و سردرد)، روانی( خشم، تحریك¬پذیری، افسردگی، عدم اعتماد) و اجتماعی( قطع ارتباط به مدت طولانی، گوشه¬گیری یا درگیری با دیگران) مطرح می باشد. بر این اساس مهمترین راهكارهای كاهش فرسودگی شغلی نابینایان درك متقابل، توجه كامل به نظرات آنها، فراهم سازی شرایط مناسب كاری در سازمان ها و ... مطرح می باشد