بررسي شرايط همساز با اقليم به منظور كاهش مصرف انرژي مطالعه موردي :خانه مشروطيت اصفهان

اگرچه درجهان معاصر پایداری وتوسعه پایدارمباحثی نوین هستنداما با جستجو در معماری سنتی ایران درمی یابیم كه درتمدن ایران پایداری ازدیربازموردتوجه بوده است این رویكرد درمعماری سنتی ایران باگرایش به سمت پایداری بوم شناختی راه حل های بسیارمنطقی وهمساز با اقلیم راجهت دستیابی به این ابداع نموده است.پیشینیان مابرای رفع نیازهای خود دربرخورد بامحیط زیست بسیارآگاهانه عمل نموده وبااستفاده ازعناصركاركردی نوین زمان خویش وبدون لطمه به محیط زیست ازكمترین امكانات بومی بهترین بهره رابرده اند لذا اقلیم وشرایط آب وهوایی نقش بسیارمهمی را در زندگی انسانها ایفامی كننداین نقش درطراحی خانه وبناها وشكل دهی به سكونتگاه های انسان هابسیاربارزاست.هدف ازپژوهش بررسی تطابق وعدم تطابق معماری سنتی درطراحی،قرارگیری وكاربردمصالح باشرایط اقلیمی حاكم برشهراصفهان می باشد بدین منظور طی دوره آماری 1951 تا 2011 از روش اولگی كه یك روش زیست اقلیمی ساختمانی می باشدویكی ازكیلوگرام هاكه شرایط آسایش فیزیولوژیكی انسان را ارزیابی می كند بهره گیری شده است ومتناسب باآن ازداده های ایستگاه هواشناسی سینوپتیك اصفهان طی دوره آماری 1551 تا 2011 استفاده شده است كه متناسب بااین روش ازعناصراقلیمی حداكثروحداقل دما،حداكثروحداقل رطوبت نسبی استفاده شده است.نتایج این پژوهش نشان داد كه شرایط آب و هوایی شهر اصفهان كه گرم و خشك میباشد، لذا در ماههایی كه در محدودهی تنش سرمایی بوده به منظور همساز بودن بنا با اقلیم در خانهی مشروطیت از تدابیری چون: قرار دادن تالار زمستان نشین رو به جهت خورشید، كم كردن وسعت بازشوها، استفاده از گچ و آجر به دلیل ظرفیت حرارتی بالا و كشیدگی شمالی جنوبی بهره گیری شده و در ماه هایی كه در محدودهی بالای مرزآسایش (وضعیت گرم) قرار دارند استفاده از حیاط مركزی، حوض برای تعدیل دما و پوشش گیاهی برای ایجاد سایه استفاده شده است.