آمايش سرزمين و مسائل زيست محيطي

افزايش جمعيت، رشد صنعتي، كاهش بيش از اندازه منابع طبيعي، افزايش آلودگيها، رشد اقتصادي و نارسايي توزيع متعادل منابع از عواملي هستند كه بحرانهاي زيست محيطي را پي ريزي مي كنند بنابراين از بين بردن و كاهش اين بحرانها دور از انتظار نمي باشد. دورنماي اين كاهش ها زماني به چشم مي خورد كه به انسان امروزي به پيشگيري اين بحرانها بپردازد. ما با اين ديد به منابع طبيعي و محيط زيست نگاه خواهيم كرد كه ضمن رفع نياز بشر بتوانيم تاثيرات منفي خود را به حداقل برسانيم اولين قدمي كه در اين راه برداشته مي شود براي شروع بايد ابتدا وضعيت موجود را شناسايي كنيم و سپس عوامل مخرب و منفي موثر بر آنها را كشف و حذف نماييم و شروع به ترميم و اصلاح تخريب هاي ايجاد شده باشيم از سوي ديگر هر ج ايي كه نياز به توسعه، نظير توسعه كشاورزي، عمراني، صنعتي و ... داريم مطالعه لازم جهت تهيه يك مدل پيش بيني انجام دهيم تا بهينه ترين مكان و روش با توجه به الزامات و پيامدهاي توسعه پيدا شود، در نهايت مي توان گفت موفقيت در عبور از مراحل بحران زا و مخرب مستلزم بازنگري روندهاي گذشته، درك مسائل، قابليت ها، فرصت ها، ريشه يابي نواقص و توجه عميق به فرصت هاي موجود و درك زماني و مكاني از وضعيت موجود مي باشد تحت چنين قانوني توسعه نظام آمايش با بازنگري و اصلاح در هر مقطع امكان پذير مي باشد.