گياه پالايي رويكردي نوين در طراحي پايدار منظر صنعتي با تاكيد بر بهره وري اقتصادي

بدون تردید توسعه پایدار و حفظ محیط زیست ارتباط تنگاتنگی با یكدیگر دارند. توسعه شتابان صنعت، كاربرد و دفع غیراصولی ضایعات، پسماند و فاضلابها بسبب افزایش روزافزون غلظت آلاینده ها در محیط شده كه سلامت بوم نظامها، منابع خاك، آب و انسان را به خطر میاندازد و هزینه های زیادی برای انسان در بر دارد. تكنیكهای فراوان شیمیایی و فیزیكی برای پالایش آلاینده های آب و خاك گسترش یافته است. پالایش سبز فناوری نوینی جهت اصلاح مناطق آلوده به بقایای خطرناك، توسط گیاهان می باشد. این فناوری دوستدار محیط زیست، مؤثر، قابل حصول و اقتصادی هست. گیاه پالایی علاوه بر كار كردهای زیست محیطی، با توجه به هزینه های بالای پالایش مواد آلاینده به روش های فیزیكی و شیمیایی متنوع، راهكاری نو و سودمند برای ایجاد منظری پایدار در محوطه های صنعتی میباشد. همه مردم به طور طبیعی تصمیمات خود را بر اساسی بیلان سود و زیان (هزینه) اتخاذ میكنند. در بسیاری از موارد پایداری یك منظر به تمایل مردم به استفاده از آن با حداقل هزینه ها بستگی دارد. در این تحقیق سعی شده تا با مرور منابع و تحلیل اطلاعات حاصل از آن، به بررسی روش های مختلف پالایش مواد آلاینده و مقایسه آن با گیاه پالایی، با تأكید بر بهرهوری اقتصادی در محوطه های صنعتی پرداخته شود.