بررسي عوارض اسكلتي - عضلاني و ارتباط آن با وضعيت بدن هنگام انجام كار در بين جامعه كارگري شهرستان زرند

در جهان صنعتي امروز بسياري از كاركنان و كارگران ناچارند خود را با شرايط نامناسبي كه محيط و ابزار مورد استفاده به آنها تحميل مي كند. منطبق و متناسب سازندو با محدوديتهاي ايجاد شده به گونه اي كنار آيند. تناسب جسمي ، ناراحتيهاي جسماني را سبب مي شود كه ازآن جمله مي توان به ناراحتيهاي اسكلتي – عضلاني ، كه از دسته شايع ترين عوارض ناشي از كار در جوامع امروزي هستند. اشاره كرد بر پايه آمار موجود، نزديك به 48 درصد از كل بيماريهاي ناشي از كار و آسيبهاي اجتماعي، كه در اثر عوامل فيزيكي و يا مكانيكي ايجاد مي شوند و خود در زمره ناراحتيهاي اسكلتي – عضلاني شمرده مي شوند. تشكيل مي دهند. اين پژوهش مطالعه ، مقطعي است كه در آن عوارض اسكلتي – عضلاني و ارتباط آن با وضعيت بدن هنگام انجام كار در بين 45 فقره از كارگران بخشهاي مختلف صنعتي، خدماتي و توليدي شهر زرند مورد بررسي قرار گرفته است. 3 گروه از افراد انتخاب شده اند كه در 3 موقعيت كاري 1- ايستادن طولاني مدت 2- خم شدن سر، تنه و كمر به سمت جلو درحالت نشسته يا ايستاده 3- حركات تكراري قرار داشتند و براي انجام اين پژوهش از پرسشنامه نورديك استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون مربع كاي و ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. نتايج آزمون مربع كاي نشان داد كه بين هر كدام از عوارض اسكلتي – عضلاني (شامل ناراحتي گردن، شانه …) با موقعيت كاري كارگر ارتباط معني داري وجود دارد. يعني وضعيت بدن هنگام انجام كار در بروز عوارض اسكلتي – عضلاني موثر است. موقعيت كاري گروه 3 داراي بيشترين فراواني (50/5 درصد) و موقعيت گروه كاري 1 داراي كمترين فراواني (44 درصد) بود. در اين اندام هاي مورد نظر كمر (64/5 درصد) و رانها با (11 درصد) به ترتيب داراي بيشترين و كمترين فراواني بودند. حداقل سن 28 سال و حداكثر سن 46 سال با ميانگين 37 و انحراف معيار 1/3 سال بود. بيشترين فراواني مربوط به گروه سني 40-34 سال (50/5 درصد) بود. حداقل و حداكثر سابقه كار، به ترتيب 4 سال و 20 سال با ميانگين 10/4 و انحراف معيار 1/75 سال بود. سابقه كار (15-9 سال) بيشترين فراواني را داشت (منظور از فراواني، درصد فراواني عوارض اسكلتي – عضلاني مشاهده شده مي باشد) همچنين بين سن، سابقه كار و غيبت هاي ناشي از كار با عوارض حاصله ارتباط معني داري پيدا شد . ضريب همبستگي بين سن و عوارض حاصله (r=0/34) بدست آمد يعني رابطه مستقيم و ناقص، بين سابقه كار و عوارض حاصله (r=0/15) بدست آمد. (بيانگر رابطه معكوس و ناقص) و بين غيبت ناشي از كار و عوارض حاصله (r=1) بدست آمد كه بعبارتي بيانگر رابطه مستقيم و كامل مي باشد. با توجه به نتايج كسب شده ، راهكارهاي عملي پيشنهاداتي در جهت كاهش عوارض اسكلتي – عضلاني ارائه شده است.