طراحي الگوي مفهومي موانع اجرايي حسابرسي زيست محيطي در ايران

با وارد شدن مسائل محیط زیستی در خط مشی ها و مسائل راهبردی شركت ها، سیستم مدیریت محیط زیست در شركت ها طراحی و استقرار یافته و بدنبال آن نیز فزاینده ای برای نشان دادن و اثبات رویه های صحیح مدیریت محیط زیست توسط شركت ها به طیف وسیعی از اشخاص ذینفع احساس گردید و حسابرسی محیط زیست نیز به منظور دستیابی به تصویری واضح و صحیح از نتایج اقدامات حفاظت محیط زیست، پدیدار گردید. در كشور ما نیز بنا به علل و چالش هایی كه در این تحقیق به آن خواهیم پرداخت اجرای حسابرسی زیست محیطی نهادینه نشده است و متأسفانه كشور ما از محاسن خرد و كلان اجرای این نوع حسابرسی محروم گردیده است. در این پژوهش برای بررسی موضوع از روش آمیخته و با استفاده از دو رویكرد كیفی و كمی الگویی از موانع اجرایی حسابرسی زیست محیطی در ایران طراحی و اعتبار بخشی می شود. بدین صورت كه ابتدا محقق با استفاده از رهیافت كیفی و روش تحقیق گرندد تئوری اقدام به انجام مصاحبه با كارشناسان و خبرگان آشنا در خصوص موانع اجرایی حسابرسی زیست محیطی در ایران و جمع آوری داده ها نموده و با ارائه الگویی كه شامل موانع اجرایی حسابرسی زیست محیطی در كشور ایران می باشد به تأیید الگوی از رهیافت كمی پرداخت. محقق با طراحی پرسشنامه كه در بر گیرنده گویه ها و متغیرهای الگوی اصلی تحقیق می باشد با استفاده از روش های مناسب آماری میزان مورد تأیید و یا رد آنها توسط 136 تن از كارشناسان و دست اندركاران امر مورد ارزیابی قرار گرفت. اكثر كارشناسان و متخصصین، نظرات همسو و یكسای نسبت به مشكلات و چالش های موجود داشته اند. لذا تمامی موانع احصاء شده در بخش كیفی تحقیق، در قالب موانع مدیریتی، حقوقی، علمی و مهارتی، فردی و فرهنگی پیش روی اجرایی شدن حسابرسی زیست محیطی می باشد و برنامه ریزی برای از میان برداشتن آنها به منظور نیل به اهداف مورد نظر ضروری است.