تقلب در حسابرسي صورت هاي مالي

امروزه پیچیدگی روابط تجاری و نیز معضل های خصوصی و نیازهای شخصی افراد برای سازمانها، فعالان ذینفع اقتصادی و حسابرسان، گره های كوری ایجاد كرده اند كه برای گشایش آنها صرف زمان و هزینه های زیادی لازم است. در این ارتباط، هرچند كه به طور عمومی، سازمانها، تلاش های ضد فساد دامنه داری را با تدوین و پیگیری برنامه های رعایت مدیریت ریسك تقلب اجرا كرده اند، ولی گویا اهرم انگیزه های غیراخلاقی قوی تر بوده و همواره متقلبین حركت رو به جلوتری داشته اند. نظر به گستره فساد اخلاقی موجود، برای پرهیز، جلوگیری و یا محدود كردن تقلب های مالی، حركت های مسئولانه و هوشمندانه تر طبقات گوناگون حاكمیت و از جمله حسابرسان داخلی و مستقل مورد نیاز است. با وجود اینكه تقلب، از دیدگاه قانونی ابعاد و مفاهیم گسترده ای دارد، اما نكته مهم از دیدگاه حسابرسان آن است كه منافع آنان با اعمال متقلبانه ای كه باعث اشتباه های مهم در صورت های مالی می شوند، عجین است. همانگونه كه از تعریف تقلب بر می آید، نكته قابل تأمل، وجود عمد در تحریف اطلاعات مالی است. حال سؤال اساسی آن است كه چگونه می توان به وقوع تقلب در گزارشگری مالی پی برد؟ و آیا راهكارهایی برای پیش بینی تقلب و مقابله با آن وجود دارد؟ بر همین اساس، این مقاله به بررسی تقلب در حسابرسی صورت های مالی می پردازد.