اثر دما و رطوبت نسبي محيط و فعاليت بدني بر پاسخ هاي برنكواسپاسم ناشي از ورزش در نوجوانان ورزشكار نخبه پسر

دما و رطوبت نسبی عوامل مؤثر در تحریك برنكواسپاسم ناشی از ورزش (Exercise - Induced Bronchospasm) است. هدف این تحقیق بررسی اثر دمای و رطوبت نسبی محیط بر میزان وقوع EIB در پیش از آزمون و در دقایق 10، 5، 15 و یك ساعت بعد از فعالیت در گروه ورزش و گروه كنترل بود. از میان 60 نوجوان هنرستان ورزش و تربیت بدنی بعد از اجرای آزمونی استاندارد، 24 آزمودنی كه حداكثر اكسیژن مصرفی 2/4 55/6± میلی لیتر بر كیلوگرم وزن در دقیقه بودند انتخاب شدند. و این افراد به صورت تصادفی به دو گروه 12 نفری ورزش و كنترل تقسیم شدند. یك ساعت بعد از مواجه گروه ورزش و گروه كنترل با دما و رطوبت نسبی محیط، شاخص سرعت جریان بازدم اوج (1)O قبل از اجرای آزمون توسط دستگاه اسپیرومتری اندازه گیری شد و بعد از اجرای ازمون در دقایق 15، 10، 5 و یك ساعت بعد نیز شاخص ذكر شده اندازه گیری شد و آزمون T همبسته برای مقایسه این شاخص در یك گروه و از T مستقل برای مقایسه نتایج در دو با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 16 در سطح معنی داری P<0/001 محاسبه شدند. میزان وقوع EIB بر اساس افت 15 درصدی در PEFR بعد از ورزش محاسبه شد. بیشترین میزان وقوع EIB بعد از آزمون در گروه ورزش در دقایق 5 و 15 به ترتیب برابر با 58% و 41/66% مشاهده شد. همچنین هیچ اختلاف معنی داری (P<0/001) بین PEFR قبل و بعد از ورزش در دو گروه مشاهده نشد. كمترین همبستگی در PEFR در دقیقه 10 بعد از ورزش در گروه ورزش مشاهده شد. بنابراین ورزش در دمای 15 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 50 درصد سبب وقوع 298 درصدی EIB در ورزشكاران فعال و وقوع 12/49 درصد در افراد ورزشكار غیر فعال و تنها مواجه با این شرایط می شود. برونكواسپاسم ناشی از ورزش = EIB، گروه ورزش = GEXE، گروه كنترل= GCO