جرم آدم ربايي و مخفي كردن ديگري

جرم آدم ربایی و گروگان گیری دو مصداق از جرایم علیه اشخاص هستند كه یكی از مواهب خدادادی انسانها یعنی آزادی تن را مورد تعرض قرار داده و موجبات سلب آزادی تن را فراهم می آورند این جرایم علاوه بر اینكه آزادی تن اشخاص را سلب می كنند ، در اغلب اوقات صدمات بدنی (ضرب و جرح و قتل) و صدمات حیثیتی (ریختن آبرو، شرف و هتك ناموس) بر پیكر افراد وارد می كنند كه غیر قابل جبران می باشند و غالباً با نوعی عنف و تهدید و اجبار یا حیله و نیرنگ با انگیزه های سوء همراه هستند در جوامع امروزی این چنین جرایمی تحت عنوان ترورسیم مطرح و مورد پی گیری واقع می شوند با این كه قانوّن گذار نظام جمهوری اسلامی ایران همچون دیگر نظامهای موجود برای مهار و كنترل جرم آدم ربایی مجازاتهای سنگین و حتی در موارد خاص مجازات اعدام در نظر گرفته است ولی با این همه واقعیت این است كه جرم آدم ربایی همچون جرایم دیگر در كشور ما در حال افزایش است. جرم آدم ربایی یكی از جرم های علیه امنیت بشریت است. كه در ماده 621 قانون تعزیرات مصوب 1375 آن را جرم انگاری كرده است. و مجازات آن 5 تا 15 سال خواهد بود. و همچنین در طبق قانون اساسی، هیچ كس را نمی توان دستگیر كرد مگر به حكم و ترتیبی كه قانون معین می كندو هیچ كس را نمی توان از محل اقامت خود تبعید كرد، یا از اقامت در محل مورد علاقه اش ممنوع، یا به اقامت در محلی اجبار ساخت، مگر در مواردی كه قانون مقرر می دارد، پس هر كسی حق دارد كه آزادانه در كوچه، خیابان و مكانهای مجاز راه برود و از آزادی تن بهره مند باشد.