اثربخشي آموزش گروهي با رويكرد شناختي - رفتاري بر كاهش اضطراب و هراس اجتماعي افراد مبتلا به هراس اجتماعي

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش شناختی - رفتاری CBT بر كاهش اضطراب و هراس اجتماعی نوجوانان مبتلا به اختلال هراس اجتماعی بود. روش: در این مطالعه كه به صورت نیمه آزمایشی انجام گرفت، از جامعه، به روش نمونه گیری در دسترس، 30 از افراد مبتلا به اختلال هراس اجتماعی انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ) 15 ( و كنترل ) 15 ( جای گرفتند. ابزار به كار رفته در این پژوهش، مقیاس اضطراب اجتماعی نوجوانان و مقیاس هراس اجتماعی بود. مداخله آموزش شناختی رفتاری، طی - 8 جلسه و هر جلسه 120 دقیقه برای گروه آزمایش ارائه شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون آماری تحلیل كواریانس و تحلیل واریانس با اندازه گیری مكرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد كه تفاوت بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش پس از كنترل تفاوت ها ی اولیه در پیش آزمون در كاهش میزان اضطراب 003 / 0P >( و هراس اجتماعی ) 001 / 0P >( معنادار بوده است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، به نظر می رسد كه آموزش شناختی رفتاری می تواند موجب كاهش اضطراب و - هراس اجتماعی نوجوانان گردد. بنابراین، توصیه می شود كه آموزش شناختی رفتاری توسط روانشناسان و روان - درمانگران به عنوان یك روش مداخله ای در جهت پیشگیری در حوزه سلامت نوجوانان به كار گرفته شود.

The purpose of this study is to investigate the effectiveness of cognitive-behavioral education (CBT) on reducing anxiety and social phobia in adolescents given with social phobia disorder. Methods: in This study that was done with quasi-experimental, of community, with sampling method, 30 people of given with social phobia were selected. Then both groups were randomly placed assigned to experimental (15) and control (15) . Instruments used in this research, was social phobia scale, and social anxiety scale in teenagers. Cognitive-behavioral education intervention, during 8 sessions for the experimental group was 120 minutes. Data obtained using statistics exam of covariance analysis and analysis of variance with repeated measures were analyzed. Results: Results showed that the difference between the mean scores of pre-test and post-test of experimental group, after controlling differences or in pre-test, has been attended in reducing anxiety (p<0.003) and social phobia (p<0.001) . Conclusion: According to the findings, it is assumed that cognitive-behavioral training can cause reducing social anxiety and panic of adolescents. Therefore, it has been advised that by psychologists Cognitive-behavioral intervention as a intervention method to be applied towards prevention in the field of health of teenagers.