شناسايي و الويت بندي ريسك هاي شبكه هاي اجتماعي: (مطالعه موردي: شهروندان شهر تهران)

امروزه در حوزه آموزش، تجارت و سرگرمی استفاده از رسانه های اجتماعی كاربرد فراوان یافته است به طوری كه تقریبا در همه شهرهای كشور امكان استفاده از رسانه های اجتماعی وجود دارد. در بسیاری از دانشگاهها شبكه های اجتماعی داخلی برای دانشجویان راه اندازی شده است و دانشجویان برای انجام امور تحصیلی و برقراری ارتباط با دیگران از این رسانه ها در سطحی گسترده استفاده می نمایند. اما باید این موضوع را در نظر داشت كه رسانه های اجتماعی نیز مانند سایر ابداعات و نوآوری های بشر می تواند ریسك ها و خطراتی را نیز به همراه داشته باشد بنابراین لازم است كاربران این رسانه ها نسبت به آن ها به طور كامل آگاه باشند تا در صورت مواجه شدن با ریسك ها و خطرات پیش رو، آمادگی لازم را داشته و نهایتاً بتوانند استفاده بهینه را از امكاناتی كه رسانه های اجتماعی برای آنان فراهم می كند داشته باشند. در راستای مساله بیان شده پژوهش حاضر به شناسایی و الویت بندی ریسك هایی كه استفاده از شبكه های اجتماعی برای شهروندان به همراه دارد، پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش، شهروندان شهر تهران است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه می باشد. روایی پرسشنامه به طور صوری و پایایی آن از طریق آلفای كرونباخ تأیید شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون دوجمله ای و آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج تحلیل بدین صورت است كه ابتدا با استفاده از آزمون دوجمله ای ریسك ها از دید نمونه مورد تأیید قرار گرفت، سپس ریسك های تأیید شده برحسب اهمیت الویت بندی گردیده اند و درنهایت با چارچوب بندی ریسك ها، به ارائه استراتژی های مؤثر جهت برخورد با ریسك ها پرداخته شد.