چابكي سازماني راهبرد بقاء و موفقيت در آموزش عالي كشاورزي ايران

دانشگاه‌ها به مثابه نهادهای عمده تولید دانش، به دلیل تغییر در ماهیت تولید علم و تولید اقتصادی، علاوه بر پژوهش و آموزش، نقش و رسالت جدیدی در توسعه اقتصادی و منطقه ای یافته ند. بر اساس نظر بسیاری از صاحب¬نظران حوزه مدیریت دانشگاهی، امروزه بسیاری از مؤسسات آموزشی و دانشگاه های دولتی بایستی اهداف و استراتژی‌های كلی‌شان را در جهت تحقق رسالت دانشگاه از نو بسنجند تا بتوانند همانند بسیاری از كشورهای توسعه یافته دنیا رفته رفته وابستگی خود را به بودجه دولتی كاهش داده، استقلال مالی خویش را برقرار ساخته و به طرق مختلف ایجاد درآمد كنند و نقشی اساسی در نوآوری صنعتی و توسعه فناوری و در نتیجه اشتغال زایی و رفاه به وجود آورند. فشارهای روزافزون بر دوش دولت‌ها و كاهش بودجه‌های دولتی در سال‌های اخیر، افزایش تعداد دانش آموختگان، بیكاری فزاینده و بحران اشتغال جوانان به ویژه تحصیل‌كرده ها، تغییر در انتظارات متقاضیان ورود به دانشگاه ها، رقابت، نیازهای متغیر بازار، مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی در مقابل افراد جامعه، انقلاب كیفیت و بهره‌وری، تغییر در دانش و ضرورت مدیریت دانش و تجاری سازی دانش، تحول در آموزش‌های سنتی و گرایش به سمت آموزش های نو و پژوهش های كاربردی، به كارگیری فناوری‌های نوین و سایر مواردی كه موجب تحول در رسالت، نقش و كاركردهای دانشگاه شده اند، ضرورت چابكی دانشگاهی و ایجاد دانشگاه چابك و نیز كارآفرین را به عنوان یكی از ابزارهای حیاتی، راهبردی و كلیدی آموزش عالی برای مواجهه با این تغییرات و فشارها روشن و بدیهی كرده اند. بنابراين نظام آموزش عالی و دانشگاه ها مكاني براي ظهور و نمايش انطباق الزامات و نيازهاي جديد تلقي مي شوند و به فرم هایی از چابكی نیاز دارند. لذا، هدف این پژوهش بررسی چابكی سازمانی به عنوان راهبردی برای بقاء و موفقیت در آموزش عالی كشاورزی ایران با بهره‌گیری از منابع كتابخانه ای می باشد.