بررسي تأثير پارامترهاي هواشناسي و توپوگرافي بر شبيه سازي سطح ايستابي با استفاده از مدل LS-SVM مطالعه موردي: دشت ايذه)

شرايط اقليمي كشور ايران و محدوديتها آبي سالها اخير, مديريت صحيح و كارآمد منابع آب موجود بهويژه منابع آب زيرزميني را اجتنابناپذير مينمايد. منابع آب زيرزميني از منابع پرمصرف با قابليت استحصال آسان, بهشمار ميآيند. محدوده مورد مطالعه با وسعتي ٣٢ شمالي قرار ° ٠٠¢ ٣١ تا ° ٤٥¢ ٥٠ شرقي و عرضها ° ٠٠¢ ٤٩ تا ° ٤٥¢ حدود ٣٨٨ كيلومترمربع در استان خوزستان، بين طولها دارد. كه از اين مساحت ١٧٣ كيلومترمربع آن شامل دشت آبرفتي و مابقي ٢١٥ كيلومترمربع ديگر مربوط به بخش كوهستاني است. به ۸۶ مربوط به پارامترها هواشناسي مربوط به مجموع بارندگي - منظور شبيهساز سطح ايستابي منطقه از اطلاعات دوره آمار ۹۰ ماهانه بهعنوان پارامتر تغذيه در منطقه و مجموع تبخير ماهانه بهعنوان عامل تبخير در نظر گرفته شد. همچنين از پارامتر توپوگرافي(تراز سطح زمين), پارامتر مختصات چاهها مشاهداتي و سطح ايستابي ماه قبل, استفاده شد. در بخش مدلساز از مدل حداقل مربعات ماشين استفاده گرديد. در اين بخش ۱۴ مدل از تركيب پارامترها بالا مورد ارزيابي قرار گرفتند. در نهايت تركيب (LS-SVM) بردار پشتيبان ,R2= شامل پارامترها بارندگي ماه موردنظر, تراز سطح زمين و سطح ايستابي مربوط به ماه قبل با برخوردار از ( ۰.۹۹۸۳ بهترين مدل را ارائه نمود. نتايج بهدست آمده نشاندهنده اهميت نسبتًا بيشتر (MAPE= %۰.۲۱۲۲ ,MAE =۱.۶۷۴۲ ,RMSE=۲.۳۴۸۹ عامل تغذيه بر سطح ايستابي نسبت به عامل تبخير و نيز نشاندهنده تأثير بيشتر تراز سطح زمين نسبت به مختصات چاهها مشاهداتي بر را بهعنوان مدلي با دقت و سرعت پردازش بالا در حل LS-SVM سطح ايستابي دشت ايذه ميباشد. در نهايت ميتوان مدل پيشنهاد مسائل غيرخطي علوم آب پيشنهاد نمود.