بررسي گسترش بافت شهري در اراضي اطراف اصفهان با استفاده از GIS و RS

گسترش شهرها و سكونتگاه های شهری از موضوعاتی است كه همواره مورد توجه قرار گرفته است. مشكلات ناشی از تراكم شدید در شهرهای بزرگ، مصرف شدید منابع و تولید آلودگی با حجم بالا كه در سكونتگاه های متراكم انسانی. تغییر كاربری اراضی حاصلخیز حاشیه شهرها، عمده ترین مشكلات محیط زیستی عصر جدید را تشكیل می دهند. شهر اصفهان نیز مانند برخی دیگر از شهرهای بزرگ كشور در دوره های مختلف از جمله در دهه های اخیر به دلیل تحولات اقتصاد ملی شكل جدیدی به خودگرفته است. این امر سبب شده مقدمه یك رشد اموزون در همه قسمت های اطراف شهر فراهم شد. مسائل ناشی از چنین آشفتگی بتدریج ضرورت توسعه شهری را در قالب طرحی با دیدگاه برنامه ریزی منطقه ای آشكار كرده است. در همین ارتباط توجه به روند گسترش شهر در مقاطع مكانی و زمانی اهمیت ویژه ای دارد. در این مقاله روند رشد بافت شهری در اراضی اطراف شهر اصفهان درمقاطه زمانی مختلف از سال 1334 تا 1386 هجری شمسی مورد بررسی قرار گرفته است.