اعتبار و روايي سنجي دستگاه ليزر در ارزيابي نوسانات قامت

هدف از انجام این پژوهش اعتبار و روایی سنجی دستگاه لیزر در ارزیابی نوسانات قامت بود. آزمودنی های این پژوهش را 10 نفر دانشجوی دختر تشكیل دادند. میانگین آزمودنی های شركت كننده به ترتیب برای سن 2/66± 22/73 سال، قد 0/05 ± 1/63 متر و وزن 8/57 ± 56 كیلوگرم بود. پابند محقق ساخته ای كه ماكر روی آن نصب شده بود، روی مچ پای آزمودنی ها قرار گرفت. آزمودنی در محل در نظر گرفته شده طوری ایستاد كه یك دوربین و لیزر از نمای روبه رو و یك دوربین و لیزر از نمای جانبی قرار گرفته بود. فاصله ی لیزر ها تا ماركری كه بر پای آزمودنی وصل شده 10cm و فاصله دوربین ها تاماركر 90cm بود. اطلاعات مربوط به آزمودنی ها (جابجایی قدامی- خلفی و جانبی- داخلی) به مدت یك دقیقه به طور همزمان با استفاده از لیزر و دوربین جمع آوریش شد و هر تست سه بار تكرار شد. از روش همبستگی پیرسون برای تعیین پایایی و روایی دستگاه ها در سطح معناداری α<0/05 استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد كه تغییرات نوسانات قامت محاسبه شده توسط دوربین و لیزر از همبتگی بالایی برخوردار است. با توجه به این كه ضریب خطای لیزر 1μm و دوربین1mm می باشد، می توان دلیلی بر این مدعا باشد كه لیزر از دقت عمل بهتری نسبت به دوربین برخوردار است.