بررسي الگوهاي پايداري در معماري خانههاي سنتي بروجرد

با گذشت چند دهه از مطرح شدن معماري پایدار و ارائه راهكارهاي بسیاري توسط آن براي حل بحرانهاي معاصر به نظر می رسد در مسیر دستیابی به معماري پایدار همچنان مشكلاتی وجود دارد كه رفع آن ها از طریق توجه به ارزش ها و ویژگی هاي معماري سنتی امكان پذیر می باشد. لذا بررسی معماري سنتی به عنوان الگویی مناسب براي دستیابی به طرح هاي پایدار ضروري به نظر می رسد. این مقاله در نظر دارد با الهام از معماري سنتی بروجرد كه ب یشك از مصدا قهاي بارز معماري پایدار می باشد علاوه بر بررسی این الگوهاي پایدار، اصول و ارز شهاي تكرارپذیر حاكم بر آن ها را به منظور به كار گیري در فرایند برنامه ریزي و عمران شهري شناسایی نماید. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است كه با هدف توسعه ي دانش طراحی در فضاهاي مسكونی به منظور ارتقاي پایداري با كشف اصول تكرارپذیر آن در مسكن سنتی ایران انجام شده است. در ادامه، راهكارهاي استفاده از این ارزش ها در معماري امروز، ارائه گردید.