تاثير بن مايه هاي ديني در شعر پايداري افغانستان

بیست و سه سال جهاد و مقاومت مردم افغانستان در برابر ارتش سرخ اتحاد جماهیر شوروی زمینه های خروج شعر این كشور، .از بن بست محتوا را فراهم ساخت. شاعران این سامان كه پس از شكست جنبش مشروطیت دوم، سال ها اسیر درد بی دردی دوران بودند در این دوره با الهام از مقاومت مردم خویش بار دیگر به مضامین سیاسی _ اجتماعی روی آوردند و بنای رفيع شعر مقاومت فغانستان را بنیاد نهادند. بنابراین، شعر مقاومت افغانستان مهم ترین و شاید تنها جریان ادبی این كشور پس از كودتای ماركسیستی سال 1357 ش می باشد كه برجسته ترین ویژگی ان بهره گیری شاعران از عناصر دینی و مذهبی است. در واقع شاعران افغانستان با تكیه بر اعتقادات عمیق مردم و ماهیت دینی جهاد و مقاومت در میهن خود، كوشیده اند به غایت اصلی شعر مقاومت كه تأثیر سریع و قاطع در مخاطبان است دست یابند به همین دلیل شعر سہال دههٔ گذشته افغانستان سرشار از مفاهیم دینی اسسلامی أسست كه به صدور است تضمین آیات و احادیث، الهام از اسلوب بیان قرآن، اشاره به داستانهای قرآنی، تاریخ اسلام و . . مشاهده می شوند. این مقاله كوشیده است تأثیر بن مایه های دینی و مذهبی را در شعر مقاومت افغانستان از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار دهد.