درآمدي بر تجارب بهسازي اسكان هاي غيررسمي با رويكرد مشاركتي ، مطالعه موردي تجربه زاهدان

درایران اگرچه مشاركت در قالب تعاون ، همكاری و همیاری مسبوق به سابقه است امااین پدیده به مفهوم واقعی خود یعنی مشاركت ساكنین در ایجاد اصلاح و اداره سكونت گاههای شهری هنوز در كشورنهادیه نشدها ست در سالهای اخیر اگرچه به نحو فزایندها ی سخن از مشاركت مردم در تمامی امور رفته است لیكن نقش مردم كه در نوع خود می تواند بسیار تعیین كننده باشد از مرز تامین اعتبارات مالی در بخش تعاونیهای مسكن و خرید اوراق مشاركت و یا پیش خرید واحدهای احداثی كه به اقتضای ماهیت سودمندگرای خود كیفیت را فدای كمیت كرده اند فراتر نرفته است از طرف دیگر اگر چه شكل گیری شوراهای اسلامی شهرها به عنوان محملی جهت تمكین و اعمال نظر مردم در نظام شهرسازی و شهرداری و روزنه امیدی در اصلاح روابط بین مردم و نظام مدیریت شهری تلقی می شوند تاملی بر عملكرد این نهادها حكایت از نارسایی هایی در حدود و اختیارات و همچنین قالبهای اجرایی و قانونی آنها دارد لذا عطف توجه به بسترهای موجودنیاز به اسیب شناسی مشاركت فعال مردمی به عنوان سرمایه ای فرهنگی و اجتماعی بافت های شهری به ویژه در حوزه اسكان های غیررسمی بیش از پیش احساس میشود.