گسترش عدالت تربيتي ، رويكرد جديد تحول بنيادين نظام آموزشي

از بدو آفرینش انسان، تربیت به معنای پرورش دادن و پرورش یافتن ، همواره همراه او بوده است، در حقیقت به همراه روش غذا خوردن و چرانیدن دام و كشت زمین توسط انسان های اولیه تلاش تعلیم و تربیت فرزندان نیز انجام می گرفته است. امّا در قرون بعد و گسترش روابط اجتماعی و اقتصادی مناطق مختلف دنیا آموزش و پرورش متشكل و هدف دار، از مهمترین اصول روابط و سازو كارهای اجتماع می گردد. اگر بخشی از امور عدالت را در حوزه كاربردی تعریف نماییم بدرستی عدالت تربیتی مصداق بارز آن است. گستره عدالت تربیتی از فراهم نمودن زیرساخت های آموزشی برای تمام افراد جامعه شروع شده و تا حد افزایش سطح مشاركت اجتماعی برای همگان ادامه پیدا می كند. رویكرد نوین نظام تربیت نیروی انسانی كشور (آموزش و پرورش) در سند تحول راهبردی به سمت گسترش عدالت تربیتی نشان از اهمیت این گزینه مغفول در نظام آموزشی كشور دارد. در این مقاله سعی بر آن است كه با ارائه مفاهیم مربوطه و دیدگاه متخصصین در زمینه عدالت در نظام تربیتی كشور در جهت گسترش آن راهكارهای ارائه گردد.