معناكاوي الزام به انفاق خويشاوندان

الزام په انفاق به علت قرابت است. نسبی كه ناشی از نكاح یا شبهه باشد، دارای آثار و لوازمی است كه یكی از آن آثار، الزام به اتفاق نسـبت به یكدیگر لست این تأمین نفقه، تنها یك دستور اخلاقی نیست، بلكه جنبهٔ الزامی داشته و می توان برای اجرای آن از دادگاه كمك خواست. سوال قابل طرح در این مسئله این است كه محدوده خویشاوندانی كه شارع و قانونگذار مكلفین را ملزم به پرداخت نفقه به آنها كرده است كجاست؟ و اگر خویشاوندان واجب النفقه متعدد باشند و منفق نتواند نفقهٔ همهٔ آنها را پرداخت كند، كدام دسته از اقارب مقدم خواهند بود؟ این نوشتار به این مطلب نیز می پردازد كه نفقهٔ زوجه بر عهدهٔ زوج از باب دین است و تفاوتهای لساسی بین نفقه زوجه و سایر اقارب وجود دارد كه زوجه در هر حال می تواند برای نفقهٔ زمان گذشته خود اقامهٔ دعوی نماید و اگر زوج مفلس یا ورشكسته شود، دینی كه زوجه بر ذشته زوج دارد، مقدم بر دین غرما است. مسئله قابل چالش دیگر این است كه اقارب، مالك نفقه نبوده و به صورت دین در ذمهٔ منفق نیست، حال اگر اقارب به وسیلهٔ استقراض، زندگی خود را بگذرانند و انفاق كنند، آیا منفق ملزم به پرداخت دیون آنان هست یا نه؟