كاربرد اقدام پژوهي در مددكاري اجتماعي

مقدمه: اقدام پژوهی یكی از روش های تحقیق توصیفی است كه در كلیه علوم كاربرد دارد و در حل بسیاری از مسائل صنعت و خدمات، آموزش و زمینه های دیگر استفاده میشود. هدف از اقدام پژوهی، افزودن دانش عملی و توانمندسازی مشاركت كنندگان درباره پدیده هایی است كه با آن مواجهند. با توجه به اهمیت توانمندسازی در مددكاری اجتماعی، مقاله حاضر با هدف تبیین كاربردهای اقدام پژوهی در مددكاری اجتماعی نگاشته شده است. مواد و روش ها: این مقاله از نوع مطالعه مروری و نظام مند است و در تدوین آن از جستجوی كتابخانه ای و اینترنتی استفاده شده است. در این مطالعه استفاده از منابع معتبر داخلی و خارجی با تأكید بر موضوع مورد پژوهش، بدون محدودیت زمانی، مورد تأكید بود. به طور كلی 28 منبع بررسی شد كه شامل 12 مقاله داخلی و 16 مقاله خارجی بود. یافته ها: یافته های حاصل از مرور نظام مند نشان داد كه اقدام پژوهی در مداخلات اولیه، توانمندسازی، توسعه سلامت، یادگیری متقابل، آموزش و توسعه جوانان اثرگذار است. بحث و نتیجه گیری: مددكاران اجتماعی با استفاده از رویكرد اقدام پژوهی كه مبتنی بر دانش و عمل است، می توانند اقدامات مفیدی در مسیر بهبود شرایط و توسعه جامعه انجام دهند. این روش با جلب مشاركت افراد در مورد مسائلی كه مربوط به آنان است راه حل هایی اصولی ارائه می دهد و به بهبود كیفیت زندگی افراد یاری میرساند. به طور كلی اقدام پژوهی با استفاده از تلفیق روش های مختلف، تغییر و بهبود شرایط اجتماعی، حل مسائل اجتماعی و توانمندسازی و افزایش مهارت ها در افراد نقش مؤثری در مداخلات حرفه ای مددكاری اجتماعی ایفا مینماید.